Venesuela ilə bağlı gün ərzində yaşanan siyasi gərginliyi izlyərəkən diqqətimi mühacirətdə olan fəalların narahatlıq dolu yazıları çəkdi. Son bir ilin xronikasına baxanda mühacirlərin narahatlığını anladım.

Dünən yaşanan olaylara əslində 2 hadisə ciddi stimul verib.

Birincisi Milli qvardiya və milli təhlükəsizlik xidməti zabitlərinin Maduro əleyhinə fəallaşması və ona qarşı açıq çağırışlar etməsi son bir ərzində, o cümlədən inaqurasiyadan sonra intensivləşib.

İkincisi isə yanvarın 10-da onun prezidentlik səlahiyyətlərinin icarsına başlaması ilə bağlı andiçmə mərasimi keçirməsi olub. İnaqurasiya xalq aarsında siyasi müxalifət əleyhinə ittihamların artmasına, xüsusən də orduda Maduroya qarşı qrupların fəallaşmasına səbəb olub. Digər tərəfdən də həm ölkə müxalifəti, həm də mühacir qruplarda ciddi əndişə var ki, hərbçilərin avantürası dinc hakimiyyət dəyişikliyini yubada, ölkədə hərbi qarşıdurma yarana bilər. Ona görə də dünən siyasi müxalifət hərəkətə keçərək, kütləvi aksiyalara başladı. Ancaq yayılan bəzi xəbərlərə görə Karakasdan kənarda yerləşən hərbi hissələrdə də hərəkətlilik var.

Yeri gəlmişkən, Brazilayada yenicə seçilmiş prezident Bolsonare keçmiş hərbçidir və bu ölkədə 20 il sürmüş hərbi diktaturanın qızğın müdafiəçisidir Onun qonşu Venesuelada da ciddi nüfuzu var. İfrat sağıçıdır və ABŞ prezidenti Trampla xoş münasibətləri var. Hazırda hər ikisi Maduroya qarşı istənilən formada hakimiyyət dəyişikliyini dəstəkləyirlər. Məsələn, ABŞ səfirinin Karakasdakı bəyanatları heç də diplomatik etiket qayadalarına uyğun deyil və geosiyasi gərginliyi daha da artırır.

Ümid edək ki, Maduro heç bir hərbi zorrakılıq olmadan, dinc yolla hakimiyyətdən çəkiləcək. Bununla da kasıb və korrupsiya girdabında üzən Venesuela üçün ən yaxşıs siyasi mirası qoyacaq – hakimiyyəti hərbçilərə deyil, siyasi müxalifətə dinc yolla ötürülməsini.

Qeyd edim ki, son 2 il ərzində müxtəlif siyasi aksiyalarda 140 nəfər şəxs öldürülüb. Bu link mühacirlərin Maduroya çağırışı barədə məqalədir.